سفارش تبلیغ
صبا ویژن
من دلم را پرت می کنم آن طرف دیوار ....

نوشته شده در  جمعه 87/9/1ساعت  9:39 عصر  توسط قطره ای از دریا 

دیوارهای دنیا بلند است ، و من گاهی دلم را پرت می کنم آن طرف دیوار . مثل بچه ی بازیگوشی که توپ کوچکش را از سر شیطنت به خانه همسایه می اندازد . به امید آن که شاید در آن خانه باز شود . گاهی دلم را پرت می کنم آن طرف دیوار.آن طرف ، حیاط خانه ی خداست . و آن وقت هی در می زنم ، در می زنم ، در می زنم، و می گویم : ( دلم افتاده توی حیاط شما ، می شود دلم را پس بدهید ؟! ... )
کسی جوابم را نمی دهد ، کسی در را برایم باز نمی کند . اما همیشه ، دستی ، دلم را می اندازد این طرف دیوار . همین . ومن این بازی را دوست دارم . همین که دلم پرت می شود این طرف دیوار ، همین که ...
                                               من این بازی را ادامه می دهم
                                                 و آنقدر دلم پرت می کنم ، را
                                                  آنقدر دلم را پرت می کنم تا
                                                 خسته شوند ، تا دیگر دلم را
                                                پس ندهند . تا آن در را باز کنند
                                                  و بگویند : بیا خودت دلت را
                                               بردار و برو . آن وقت من میروم
                                              و دیگر هم برنمی گردم . من این
                                                    بازی را ادامه می دهم ...

                                                                            برگرفته از کتاب: در سینه ات نهنگی می تپد / خانم عرفان نظر آهاری


  • کلمات کلیدی :


  • لیست کل یادداشت های این وبلاگ
    یه سوال ؟
    هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شده به عشق
    چرا کسی فیلمش را نمی سازد ؟
    [عناوین آرشیوشده]