مهدي جان........

آن لحظه که پروانه بي قرار دلت بي صدا سر به

قبله گاه شمع مي گذارد

فضاي ديدگانت را ابري مي کند

آن لحظه که شمع آخرين شعله آتش را مي باريد

دل دريايي ات پشت سدي

از سوال هاي بي جواب تشنه؛ جان مي دهد

اين است رسم خوش زندگي....

اين است رسم عاشقي...