چه حظی دارد این عشق
تنها امید من ...
همینقدر که می بینیم کافیست
ای کمال همه خوبیها
کی این غزل های جدایی تبدیل به شرح وصل می شود ؟
زنده بودنم بسته به نفسهای توست
و گرنه تا بحال صدها بار از این تبعید گاه رفته بودم
ای تنها میزان و معیار ، ای دلیل خنده ها و گریه ها و ... بودنم
ای سرنوشت زیبای بشر
سالروز آغاز متبرک شدن کره خاکی به سروری و امامتت مبارک
روزهایم به امید تو آغاز می شود و پایانش ...
دوست داشتم حکومت عدلت را ببینم
می ترسم دلم در دنیا تاب نیاورد و قبل از دیدنت بروم
دریاب ...