اگر مولا علی فرموده اند : هر روزی که در آن معصیت خدا نباشد عید است ،
پس من عید نداشته و امسال هم ندارم ...
اصلا چه عیدی ؟!
دو بار رفتم بازار آنهم دل که خراب بود ویرانتر شد ،
خدایا چه صبری داری !
هر چند این دل بند خورده است که با کوچکترین تلنگری فرو می ریزد و جاری می شود ،
دائم با خودم تکرار می کردم فلسفه آفرینش را ،
تو می بینی ، تو عادلی ، تو مهربانترینی به خلق ، اینها همه تدبیر توست و ...
و دوباره با دیدن یک انسان شریف که کنار خیابان دستفروشی می کند و
دیگری که با تمام داراییش در دستان خسته و چروکیده می خواهد دل کودکانش را شاد کند و ...
و حتی آنکه خودفروشی می کند و آنکه با جهالتش خود و دیگران را می آزارد و ...
دوباره ویران می شوم و باران ، من ماندم و رعد و برق حرفهای فرو خورده .
سال نو یعنی یک قدم نزدیک تر به تو ،
همینش دلم را آرام می کند ،
انسان ِدربند ِتبعید ، هیچ چیز شادش نمی کند الا رهایی ...
برای اینکه کسی فکر نکنه شعور باستانی ندارم میگم :
" سال نو مبارک "
و گرنه تبریک زبانی رو دوست ندارم ،
دوست دارم بگم :
" ای کاش تو سال جدید عوض بشیم ، اما عوضی نشیم ".
باور کنید با تمام تلخی این جمله ، خیلی زیباست ...

وقتی گفتنی ها زیاد می شود ، زبان بسته می شود .
ای کاش دوباره می آمدی و بت های جهان را می شکستی !
اینهمه آموزه های زیبا در اسلام هست ،
چرا از اسلام ناب ، و اخلاق محمدی خبری نیست ؟!
چرا م ح م د تنهاست ؟!
چرا ...

چه حظی دارد این عشق
تنها امید من ...
همینقدر که می بینیم کافیست
ای کمال همه خوبیها
کی این غزل های جدایی تبدیل به شرح وصل می شود ؟
زنده بودنم بسته به نفسهای توست
و گرنه تا بحال صدها بار از این تبعید گاه رفته بودم
ای تنها میزان و معیار ، ای دلیل خنده ها و گریه ها و ... بودنم
ای سرنوشت زیبای بشر
سالروز آغاز متبرک شدن کره خاکی به سروری و امامتت مبارک
روزهایم به امید تو آغاز می شود و پایانش ...
دوست داشتم حکومت عدلت را ببینم
می ترسم دلم در دنیا تاب نیاورد و قبل از دیدنت بروم
دریاب ...

چه تصوری از پیامبر (ص) و ائمه (ع) در ذهن شماست ؟
امیدوارم ذهنیت روضه ایی نباشد
یعنی فقط بیماری و غم و سختی ...
اینها از تحریفات وارد شده در انتقال تعالیم دینی است .
پیامبران و ائمه ستارگان آسمان و واسطه فیض اند ،
در کمال زیبایی و صلابت ،
پیامبر (ص) ، پیام آور خوبیها ، مهربانیها ، امین الله ...
امام حسن (ع) الگوی صبر و درایت ؛ مجتبی بود نه بیچاره و مظلوم
امام رضا (ع) ، امام رئوف و خستگی ناپذیر ؛ رضا در راه خدا بود نه راضی به مشکلات
هر چند سختی ها دیدند و به اسارت رفتند ، شهید شدند ؛ اما اینها از ضعفشان نبود !
بگذار هرگاه قرآن می خوانی آیات دوباره بر دلت نازل شوند ،
آنوقت همه چیز را متفاوت خواهی دید .

در این عصر غیبت و غربت ما فقط فرمان مولا می بریم .

از روز واقعه آموخته ام :
همیشه و همه جا صحنه امتحان خداست
همیشه و همه جا آماده فرمان مولا باشم
زیر بار پرچم ظلم نروم به هیچ قیمت و تهدیدی و صلاحدیدی
حسین (ع) مبارز در میدان می خواهد ، نه آه و ناله و ظاهر سازی
اقامه کننده حقایق می خواهد  ...
و از مهمتر : همه می رویم ، دیر یا زود ، چه بهتر با آبرو رویم ...
اربعین عشق بازی هم دارد تمام می شود ، اما نه سوزهای دلم کم شد و نه رگبار چشمهایم
این بنده هر چقدر هم بد باشد مال این خانه است ،  هرزه گرد و هر جایی نیست ،
رهایش نکنید ، راه خطرناک است و پر از دام
امروز با بانو عهدی دوباره بستم
منتظرم ...

تا بحال در احوال کلاغ فکر کرده اید ؟!
فقط به دنبال اشیاء پر زرق و برق و جذاب است ،
و با سختی هم که شده آن شیء را بدست آورده و در جایی پنهان می کند .
نه تنها ارزش آن اشیاء را نمی فهمد ، حتی فراموش می کند کجا گذاشته !
گاهی هم اشیاء بی ارزش را بخاطر ظاهر فریبنده ، با سختی بدست می آورد ،
شاید تکه کاغذی ، آهن پاره ایی ، قالب صابونی و ...
" پروازش نه از بلندی روح بلکه از بلند پروازی و سبک سری است "
و بیش از آنکه بفهمد و به اندازه یک زنبور در پی پرواز در باغ و همنشینی با گلها باشد ،
با سر و صدای الکی به دنبال جمع کردن آشغال و چیزهای بی ارزش است .
برای همین است به افراد سطحی نگر می گویند " کلاغ صفت " .

ای غوغای عشق
وقتی از سوختن و ذوب شدنت می گفتی ،
همیشه آرزویش می کردم .
وقتی از پرواز هایت و سفرهایت می گفتی : تنها با کوله باری بر دوش ،
چقدر حسرت می خوردم .
وقتی از مذهب ، هنر ، عرفان و علم می گفتی ،
آرمانش را می ساختم در ذهنم آجر بر روی آجر .
و وقتی از قطرات اشک دردمندان و  زجر کشیدگان عالم می گفتی ،
دلم دیگر بند نمی شد و راه می افتاد ...
امروز نا خودآگاه هر لحظه در ذهنم سان می رفتی ،
چرا ؟!
راستی ؛ آرزوها ، حسرت ها و آرمانهایم در حال بزرگ شدنند ،
در اوج خواستن ها و نخواستن ها قربانی می شوم ،
دیگر سبک شده ام و دلبستگی ها هر چند با درد ، یک به یک پاره می شوند ،
حالا عارفانه هایت در سلولهای وجودم رقیق تر در جریان است ،
و منتظرم ...

چو گیسوی تو من در پیچ و تابم ، یابن الزهرا ...

یا بصیر
هنر یعنی : خوب دیدن ،
هر کی چشماش رو نبست ، خدا رو دید ...

                 راهت به هنر هر چه رها تر باشد ،                
با رهرو ِ روح آشناتر باشد .
   زان پنجره شگرف ، چون درنگری ،  
                   آن لحظه خدا نیز خداتر باشد .                   
" شفیعی کدکنی " 

هنرمند کسی است که خودش را در کنار خدا نقاشی کند .
                    تو نیز هنرمندی ؟